-
1 чигә
I сущ.висо́к; висо́чек || висо́чный- чигә сөяге IIчигәдәге чәчләре агарган — во́лосы на виска́х поседе́ли
чигә чөй — чека́, чеку́шка
арбаның чигә чөе төшеп калган — у теле́ги вы́пала череку́шка
күчәрнең чигә чөе — осева́я чека́; см. тж. чөй